Vietnam (deel 1)

Vietnam (deel 1) Ho Chi Minh & Mui Ne

Mijn reis door Vietnam begon in Ho Chi Minh. Bij het vliegveld werd ik opgehaald door de pick up van mijn hostel. Na 20 min rijden aangekomen in het hostel, die ik van te voren via internet al had gereserveerd. Op internet zag het hostel er goed uit en gelukkig was dat in het echt ook zo! M'n spullen gedropt en gelijk wat gaan eten met twee jongens van mijn kamer. Die waren al langer in de stad dus volgde hun op zoek naar een biertje en wat eten. Achter ons hostel was de drukste straat van de hele stad! Zijn hier gaan zitten om eerst een biertje te drinken! Die biertjes waren 10.000 (ongeveer €0,40) voor 0,5 liter. Dat is niet verkeerd! Terwijl je daar zit op een krukje van 60 cm hoog weet je niet wat je ziet... Hele gezinnen op scooters, verkopers van neppe pistolen, brillen en horloges, eetkraampjes, hoeren, ladyboys. Kortom een groot gekkenhui! En heel indrukwekkend om te zien! Wat me echt heeft geshockeerd zijn mannen die over straat fietsen met een stok met belletjes eraan. Vroeg me af wat zei verkochten, dus sprak er een aan. Als snel kwam ik erachten dat die smeerlap handelde in kinderprostitutie! '10 weeks old' zei hij met een glimlach. Afschuwelijk..! En op een of andere manier accepteert iedereen het! Ik kan er natuurlijk weinig aan veranderen maar dit soort dingen geven aan de Vietnam nog een lange weg te gaan heeft..!

Na het drinken van wat biertjes zijn we gaan eten. Waar je ook geen drol voor betaald. Voor €1,- heb je heerlijke noodlesoepen!

Na mijn eerste nacht slapen in het hostel ben ik op pad gegaan om de stad te verkennen. Hoorde van mensen dat er in de stad genoeg te zien en te doen is. Begon met het bezichtigen van reunification palace. Was leuk om te zien, maar meer dan een groot paleis vol luxe was het niet! Dus een wandeling van 30 minuten door het paleis en het schieten van wat foto's ging ik richting het oorlogsmuseum. Een heel indrukwekkend en schokkend museum. Tijdens het lopen van een bepaalde route krijg je de oorlog van begin tot het eind te zien en te lezen. Was afschuwelijk om te zien hoe erg die Amerikanen hebben "huisgehouden"! Omdat het nog maar zo kort geleden is word je soms ook op straat geconfronteerd met de oorlog.. Mensen zonder benen of armen. Of mensen die totaal verminkt zijn door de gasbommen.

Heb het museum nog door de stad geslenterd totdat het begon te regenen. Tijd om een hapje te eten. Maar omdat het lang bleef regenen heb ik daar uiteindelijk samen met de locals flink wat biertjes gedronken. Mooi om daar te zien. Ze spraken allemaal geen woord Engels maar toch hebben we hard gelachen. Wilde toch proberen een gesprek aan te gaan. Met wat gebaren lukte dat een beetje maar ik heb vooral om hun gelachen en zei volgens mij om mij!

Die avond ben ik met diezelfde gasten als die avond daarvoor een hapje gaan eten en daarna vroeg gaan slapen. We moesten allemaal vroeg op. Paulo ging verder reizen en ik en Jordan gingen een tour doen naar de Coa Dai Temple en de Cu Chi tunnels.

Om 08:15 vertrok de bus en na drie uur rijden kwamen we aan bij de Cao Dai temple. De religie van de rempel is Caodisme. Een geloof met zes religies in een. Het Boeddhisme, Islam, Confucianisme, Taoisme, Vietnamees spiritualisme en Christendom. Mooi om te zien dat al die geloven ook samen kunnen in een religie! Hier hebben we een ceremonie bijgewoond.



Na een busreis van nog eens twee uur aangekomen bij de Cu Chi tunnels. Het tunnelcommplex van Cu Chi is een immens netwerk van ondergrondse tunnels.In het Cu Chi van Ho Chi Minh City. Het complex is onderdeel van een nog groter tunnelnetwerk dat vrijwel onder het hele land doorloopt. De tunnels waren de locatie van verschillende militaire campagnes tijdens de oorlog. Heb zelf ook door de tunnels gelopen, die ze gelukkig voor de toeristen hebben verhoogd naar 1 meter. De origineler tunnels waren 60 cm.

Terug met de bus naar Ho Chi Minh. Heb ik bij de tourist office mijn busticket gekocht richting Mui Ne. Na vijf dagen Hongkong en drie dagen Ho Chi Minh vond ik het wel tijd om richting de kust te gaan.

Aangekomen bij het hostel was er een nieuwe kamergenoot. Berend. Een gast uit Groningen. Hele chille pik! Die avond samen met hem en Jordan op stap geweest. En ook Berend wist niet wat hij meemaakte! Hij had net drie maanden gereisd door Australië en was nog nooit in Azië geweest. Wetende dat de bus om 07:15 vertrok er toch voor gekozen om tot in de late uurtjes uit te gaan. Wat ik toch wel graag wilde doen in Ho Chi Minh. Want niet alleen langs de straat is het geweldig om te drinken ook de clubs zijn goed te doen!

We hielden vast aan ons plan om de bus te pakken zodat we in de bus konden slapen en in de middag op het strand konden liggen in Mui Ne. Uiteindelijk zijn zowel Jordan als ik door de wekker heen geslapen en werden we pas rond 12:00 wakker. Was ook wel te verwachten;-) Na het kopen van een nieuw busticket, gelukkig maar €3,75 zijn we om 13:45 vertrokken richting Mui Ne.

Na een busreis van vijf uur kwamen we aan bij het Vietnam Austria hostel, waar we veel goeds over gehoord hadden. Een hostel aan het strand dat wordt gerund door een Australiër en zijn Vietnamese vrouw. Je slaapt hier voor ongeveer €4,- per nacht. Het is een heel gezellig, mooi en knus hostel! We werden gelijk bij de groep betrokken en zijn die avond ook met een groep van veertien uit eten geweest.

De volgende dag heb ik niets anders gedaan dan op het strand liggen, eten en drinken. Heerlijk! Berend is die middag ook aangekomen bij het hostel. Want na een da Ho Chi Minh had hij het daar wel gezien en een paar dagen strand klonk hem ook wel goed in de oren!

Mui Ne is een dorpje dat bestaat uit een straat van ongeveer 22 km. Er komen hier veel mensen naartoe om te kide- en windsurfen. En omdat kidesurfen moeilijker is om te leren besloten ik en Berend om de volgende dag een lesje in te nemen. De les begon al om 08:00 dus na een hapje eten en wat biertjes gingen we verstandig op tijd naar bed.

Na een goed ontbijt kwamen we aan bij de surfschool. Had me gelukkig wel goed ingesmeerd want het was voor m'n gevoel al 25 graden. Onze instructeur Darko, een of andere zieke Rus was onze instructeur. Voor mijn gevoel ging het wel goed, maar Darko dacht daar volgens mij heel anders over. Hij was niet echt van de complimentjes. Die liep maar te schreeuwen en te zeiken we er allemaal niet goed ging. Maar dat deed hij gelukkig bij iedereen.

We waren om 10:00 klaar en omdat we nog de hele dag voor ons hadden hebben we besloten om met z'n drieën en scooter te huren en te gaan touren. Richting de zandduinen, waar we veel goeds over gehoord hadden! We waren nog geen 10 minuten onderweg en een of andere boei besloot onze tourgite te worden. Op zijn eigen scooter reed hij ons naar de zandduinen en daar eenmaal aangekomen vroeg hij natuurlijk om geld. We wilde niet toegeven aan zijn manier van werken. Dus we gaven hem 50.000 Dong = +- €2,20. Hij was hier natuurlijk niet tevreden mee en toen we na een wandeling over de duinen terugkwamen en terugwilde naar Mui Ne deed de scooter van Berend het opeens niet meer. De hele weg ernaartoe geen enkel probleem mee gehad. Vonden wij al vrij verdacht. Hij wilde niet meer starten. De elektrische stars deed het wel en er zat ook genoeg benzine in de tank. Maar de motor kon niet gestart worden. De lokale Vietnamese wilden wel even helpen. Voor 150.000 dong konden ze hem maken. Na het losdraaien van drie schroeven en wat gerommel met wat snoertjes deed ie het weer! Precies wat we hadden verwacht! Maar goed we konden verder. Dus wij op de scooter richting het hostel hebben we besloten om onderweg nog een burger te eten bij Phatburg. Volgens de Lonely Planet kon je hier de beste burgers eten van Vietnam. Er was een burger genaamd the king of Mui Ne. 1/2 kg beef, 100 gr. bacon, 4 layers cheddar, 3 eggs, 1 union, 2 tomatoes. Hij weegt jn totaal 1,25 kg! Wilde het proberen maar hij was uitverkocht. De burger die aanbevolen stond in de Lonely Planet, was er cashewnotenpesto en mozzarella. Het was dan geen uitdaging maar het was een geweldig lekkere burger. Ook een die je thuis kan maken. Dus als jullie dit lezen en niet weten wat je wil eten. Kan je het proberen;-). Na het eten van de burgers hebben we de scooters teruggebracht. We hebben die avond nog een ticket geboekt om verder te reizen. Berend en ik naar Da Lat en Jordan naar Hoi An. Hij kon niet mee omdat hij nog maar een maand heeft voor gedeelte Vietnam, Laos en Thailand. Nu ik dit verslag schrijf zit ik in de bus richting Da Lat. Dus hoe mijn reis verder gaat lezen jullie in mijn volgende verslag!

Xje